Als je de maatschappelijk werkers van Juconi in Zuid-Amerika vraagt naar de grootste succesfactor in de Juconi-aanpak, antwoorden ze vrijwel allemaal: “het aangaan van een onvoorwaardelijke relatie met het kind”. Een onvoorwaardelijke relatie die zij vaak niet vanuit huis kennen, maar die essentieel is voor de ontwikkeling van het kind.
De hechting tussen ouders en kind, die staat voor loyaliteit, veiligheid en een stabiele basis zorgt ervoor dat het kind veilig de wereld kan ontdekken omdat het weet dat het altijd geborgenheid bij de ouders kan opzoeken mocht dat nodig zijn. Ook om zich sociaal en emotioneel te ontwikkelen, een persoonlijkheid te vormen en een stabiele toekomst tegemoet te gaan vormt dit de basis. Zonder deze hechting komt het vaak voor dat het kind in een soort isolement terechtkomt omdat het weinig vertrouwen heeft in andere mensen en emotioneel vaak instabiel is.
Bij straatkinderen is het vaak exact deze hechting waaraan het ontbreekt. Zij hebben niemand op wie ze altijd kunnen terugvallen en we zien dan ook vaak dat zij in een isolement terechtkomen waarbij ze enkel nog omgaan met enkele leeftijdsgenootjes. Hierdoor missen ze emotionele stabiliteit en geborgenheid en zullen ze eerder immoreel en ongewenst gedrag gaan vertonen.
Vertrouwen winnen
De maatschappelijk werkers van Juconi zijn er daarom ook op gericht om dit vertrouwen van de kinderen terug te winnen. Door het aangaan van zo’n onvoorwaardelijke relatie met hen, waarbij ze niet oordelen, waardering tonen maar wel volhardend zijn bieden ze hen een krachtig model aan. Door deze stabielere basis van vertrouwen helpen we hen met hun angsten, leren ze hun grenzen aan te geven en op die manier de zekerheden te creëren die ze nodig hebben om te reflecteren.
Langzaam maar zeker zullen ze deze manier van omgaan met mensen gaan overnemen en vanuit deze stabielere basis van vertrouwen zich verder ontwikkelen op haast ieder gebied: emotioneel, psychisch en op het gebied van educatie, bijvoorbeeld. Dagelijks zien de medewerkers gesloten, emotioneel van de maatschappij verwijderde kinderen in het Corjuconi tehuis opbloeien tot zelfverzekerde personen die verantwoordelijkheid nemen voor hun eigen leven. “Een kind zijn zelfvertrouwen, en daarmee zijn toekomst, teruggeven vind ik het allermooiste aan mijn werk”, is dan ook de krachtige boodschap van Juconi-medewerkster
Carmen.